Bugün Neden Galatasaray'lıyım?

Fenerbahçe'yi tutuyorum. Kendimi bildim bileli başka takıma sempati duymadım... Anne ve babam çalıştıkları için ilkokul bitene kadar teyzemde geçirdim gündüzlerimi. Kuzenlerim koyu Trabzonspor taraftarıydı, hepsi benden büyüktü ve beni de -her ailede olduğu gibi- o tarafa çekmek istediler tabii. :) Onları babamdan çok görüyordum, ama Trabzonspor'lu olmadım...

Mahallemizin bakkalı vardı, İbrahim Abi. Sokağımızdaki top sahasının anahtarı onda olurdu. Uzaktan da akrabamızdı zaten... Beşiktaş taraftarıydı, ölümüne. Sabah 10'da sokağa atardım kendimi, akşam babam 8'de arabayı parkedene kadar sadece öğlen yemeği için girerdim eve... Sürekli maç, Alman Kale (21) oynardık. İbrahim Abi gazozlar ısmarlar, çikolatalarla beslerdi beni. İlk maçlarımı İnönü Stadı'nda onunla izledim. Beşiktaş'lı ol dedi... Olmadım, tüm rüşvetlere rağmen.... 

Komşularımızın neredeyse hiçbiri müslüman değildi. Bu yüzden dünyanın en şanslı çocuklarından biriydim. Ramazan ve Kurban bayramlarıyla beraber, paskalya, christmas vs. ne kadar dini bayram varsa kutlanırdı bizim apartmanda. Paskalya yumurtasıyla, çöreğiyle büyüdüm. Komşularım Sevan ve Sarven hep inadına sarı-kırmızı yumurta verirlerdi bana Galatasaray'lı olayım die... Bayılırdım o yumurtalara ama Galatasaray'lı olmadım...

Neticede Fenerbahçe'yi sevdim, Oğuz, Aykut, Rıdvan sayesinde belki de... Ama Fenerbahçeli olmak benim birincil kimliğim midir derseniz, kemiklerime kadar işlemiş olsa da hayır derim...

Ben öncelikle Türk'üm. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyım. Benim bayrağımın adı "Ay-Yıldızlı Al Sancak", marşımın adı "İstiklal Marşı"dır. Bu kimliğimin vazifesi bu ülkenin bütünlüğünü iç ve dış mihraklara karşı korumaktır. Bundan 23 yıl önce Galatasaray Neuchatel'e 5 attığında tüylerim diken diken olmuştu... Şimdi bile oldu yine, o maçı hatırlayınca. O zaman anlam verememiştim, şaşırmıştım. Şimdi anlıyorum nedenini... O zamanlar çocuk kafayla ve ortada "iç mihrak" yokken Türk kimliğimin bu kadar farkında değildim. O yüzden şaşırmıştım. 13 sene önce UEFA kupasını kaldırınca Bülent Korkmaz ve Hakan Şükür, bu kez neyi neden yaptığımın farkında olarak çıkıp tur attım Galatasaray'lı arkadaşlarımla.

Ne mutlu ki, ben Türk'üm, Türkiye Cumhuriyeti'nin vatandaşıyım. Bu akşam Galatasaray'la sevinip, üzüleceğim. Bu ülkeyi bölmek isteyenlerin korkakça, saklana saklana açmak istedikleri yeni bölücü cephelerin açılmasına müsaade etmeyeceğim. Onları cesaretlendirmeyecek, bu oyunlara fırsat vermeyeceğim.

Ben Türk'üm ve bu akşam benim Ay Yıldızlı Bayrağım nerede kimin tarafından dalgalandırılıyorsa, onlarla beraberim... Trabzonspor'lu kuzenlerime, bende büyük emeği olan Beşiktaş'lı İbrahim abime, Galatasaray'lı komşularım Sevan ve Sarven'e, okuldaki Malatyaspor'lu öğretmenime benim bugün böyle hissetmemdeki paylarından dolayı teşekkür ediyorum. Bu akşam onlarla omuz omuza Galatasaray için dua ediyorum...

Türkiye için oyna Galatasaray... Buna ihtiyacımız var.